και μου λες κι εσύ πως σε ξένα κρεβάτια ξυπνάς ξανά...και νομίζω ότι μιλάς για μένα αφού μου το λες μόλις ανοίγω τα μάτια μου και από το σπίτι κι εγώ μακριά...σε ένα στενό σαλόνι...με γκρι τοίχους...με έπιπλα παντού...με ανάσες άλλων...με καμένες κουβέρτες...με όνειρα αιθυλικά...
και μ' αρέσει που περιμένεις...πιο σίγουρη για το σπίτι που έρχεται..και τότε κι άλλα ξένα κρεβάτια..κι άλλα ξένα σπίτια...και ίσως λίγο καλύτερα ξυπνήματα...σε σπίτια λίγο πιο φωτεινά...λίγο πιο άδεια...δίπλα σε ξενυχτισμένα χαμόγελα κι ανάκατα μαλλιά...κι ένας ζεστός καφές σε απόσταση λογική...εκεί στο σπίτι...χωρίς ραντεβού....φόντο στις ιστορίες...
θα ρθω....μ' ακούς;
......
ΑπάντησηΔιαγραφή