καθησυχαστική κι όμως με ροκανίζει όλη μέρα. Ξεπλένει τα χρώματα των ημερών. Πνίγει τις μουσικές και τις φωνές που έρχονται από παντού. Ξεβάφει την μαγική πόλη…Πόσο ταιριαστή σήμερα!
Ψεύτικες μέρες ή αληθινές; Δεν μπορώ να ξεχωρίσω και προσμένω την ώρα που θα κοπάσει η βροχή. Ίσως τότε καταλάβω. Ψεύτικη εγώ μες στην κρυφή αλήθεια μου και φοβάμαι να βγω μην τυχόν με ξεπλύνει κι εμένα.
Διονυσιακές εποχές και δεν τους πάει η μελαγχολία. Δεν τους πάνε ούτε οι αριθμοί που γυρίζουν στο κεφάλι μου. Και με κούρασαν, τους βαρέθηκα κι αυτούς κι ας ντύθηκαν γιορτινά για να με ξεγελάσουν, κι ας φόρεσαν μάσκες και στολές, κι ας έκαναν ότι χορεύουν για να με παρασύρουν. Ψέμα ήταν…δεν ήταν μεθυσμένοι. Ο τετράγωνος χορός τους τους πρόδωσε.