Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

ξημερώνει

πολύ αργά όμως. Ο χρόνος ξαφνικά άλλαξε τέμπο. Τώρα κυλάει αργά και κουραστικά. Πόσο μακριά φαντάζει η λύτρωση. Τα όνειρα μόνο προσωρινή είναι και τα δικά μου στέρεψαν τώρα τελευταία.


Κακό. Αλλά δικό μου. Η σκέψη μου με πληγώνει σήμερα. Ας πληγώσει μόνο εμένα για απόψε.


Ελπίζω στα όνειρα που έρχονται.


καληνύχτα…

1 σχόλιο:

  1. Καλημέρα! Ξημέρωσε! Και μια καινούρια μέρα είναι πάντα σημαντική για μια αρχή καινούρια. Έστω και μια αρχή για καινούριες σκέψεις. Που δεν πληγώνουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή