Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

0_0

δυνατές μουσικές που θα σε σώσουν. Σου υπόσχονται τα πάντα λίγο πριν από το τίποτα. Εκεί που τα όνειρα σου έχουν συρρικνωθεί σε μία πραγματικότητα που δεν είναι η ζωή σου. Σκέψεις πεζές, κεφάλι σε μέγκενη και ούτε καν ένα βαρετό ταξίδι για σένα. 

Αναμασάς τα ίδια παραμύθια σαν να μην τα βαρέθηκες, σαν να μην ξέρεις πως η πριγκίπισσα θα γίνει μια βαρετή νύφη στο τέλος. Ναρκοληπτικό μυαλό και μάτια νεκρά. Από μέσα θαμπό φως. Σημάδια φθοράς τα βλέπουν όλοι εκτός από σένα αφού κι ο καθρέφτης σου μόνο ψέματα έμαθε να λέει.

Μέχρι και τα χέρια που φανταζόσουν χάθηκαν. Τώρα μόνο ψεύτικα φουρφούρια που σε απογειώνουν, αιθέρια εσύ για πρώτη φορά και σε παρασέρνουν ριπές αέρα μέχρι τα φτερά να γίνουν λεπίδες και να κομματιάσουν τις σάρκες σου. Να σε ξεσκίσουν για να υποκύψεις στο βάρος σου και να ξαναβρεθείς στην κόλαση του έκτου που φτάνει μέχρι τα υπόγεια.

Να φοβάσαι σκιές εσύ που κάποτε ήσουν ατρόμητη, να ξορκίζεις τα φαντάσματά σου με μηχανικές γραφές και ψεύτικα χαμόγελα. Να κάνεις ότι ερωτεύεσαι κάθε πέντε λεπτά. Να προσποιείσαι την ειλικρίνειά σου, να ξεχνάς τη γλώσσα σου και να μιλάς μόνη σου.

Γιατί τα βράδια γίνονται όλο και πιο κρύα και δε σου 'μεινε τίποτα να κάψεις έκτος ίσως από κάτι χρωστούμενες σελίδες.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου