Κυριακή 10 Ιουνίου 2012

ερωτικά_1



είναι χυδαίο θαρρώ να ζουν οι άνθρωποι χωρίς έρωτα.
πως γίνεται να μην τον θες, να μην τον αποζητάς. αφού σε καίει το κορμί σου για χερια ξένα, αφού τα ματια σου γυαλίζουν από πόθο και ανάγκη.
πικραμένα χαμογελα όταν οι άλλοι ερωτεύονται.πως να μην ζηλέψεις όταν ξέρεις ότι οι δικες τους επιθυμίες θα βρούν τη φυσική τους κατάληξη.οι φόβοι θα χαθούν πάνω σε ένα κρεβάτι με τσαλακωμένα σεντόνια και ιδρωμένα σώματα. τα χαμογελα θα 'ρθούν αβίαστα κάτω από τον ήλιο με ένα χέρι να χαϊδεύει κάθε τόσο το δικό σου. και για λιγες στιγμες δεν είσαι άλλο μονος.
πως να αρνηθείς την ανάγκη σου να μπεις σε άλλο σώμα/να χωθείς κάτω από ένα δέρμα ξένο/να γευτείς τον άλλο/να γευτείς τον ερωτα/ να μεθύσεις/να ζαλιστείς και να πέσεις στη δίνη/να δεις εσενα σε ματια που μονο να σου χαμογελάνε ξέρουν/ να νοιώσεις το σώμα σου κάτω από σώμα άλλο/που σε βαραίνει και σε πονά/που απαιτεί και διεκδικεί/που του αντιστέκεσαι και του αφήνεσαι την ίδια στιγμή. να κρατάς την ανάσα σου γιατί μια άλλη σε καίει/να πνίγεσαι/να φωνάζεις/να κλείνεις τα ματια για να κρατήσει για πάντα/να μη βλέπεις /μονο να νοιώθεις/να γίνεσαι πόθος/αναστεναγμός/ευτυχής για στιγμές μετρημένες/να βγαίνεις από το σώμα σου για δευτερόλεπτα/ να χάνεις το μυαλό σου.
και μετά να γελάς/να καπνίζεις το ίδιο τσιγάρο/ να κανεις σχέδια/να λες ιστορίες και αστεία/να χορεύεις γυμνός/να γίνεσαι παιδί/να τρως φράουλες και να γεμίζεις ζουμιά τα σεντόνια.
να περνάνε οι μέρες, να γίνεται καλοκαίρι και να ψάχνεις άδειες παραλιες για να κάνετε μπάνιο γυμνοί. να κάνετε αγώνες στο κολύμπι/ να του βγάζεις τα αγκάθια από τους αχινούς/να του πετάς άμμο/να κάνετε βουτιές/ να χτυπάς στα βράχια/να γεμίζουν τα πόδια σου μελανιές/να σε φιλάει στις πληγές σου/ να σε κοροϊδεύει/ να γλύφει την αλμυρα από το σβέρκο σου/ να σου κάνει σημάδια καινούρια/να σε πονάει/να ματώνεις/να σε παρηγορεί/να σε παίρνει αγκαλιά με κλάματα/να τον χτυπάς/να σε φιλα/να θες να φύγεις/να μην μπορείς/ να σε δένει πάνω του/ να λύνεσαι και να χάνεσαι.
να γυρνάς από μονος σου γιατί η απουσία πονάει πιο πολυ/ γιατί είσαι λίγο χειρότερος μονος/ γιατί έμαθες σε αλλα χέρια και τα δικά σου άγρια κι απαίδευτα για σένα/σε γρατζουνάνε αντί να σε χαϊδέψουν/ σε καυλώνουν χωρίς να σε ικανοποιούν/σε χτυπάνε χωρίς να το θες/ δεν σου κάνουν σημάδια/δε σε ταλαιπωρούν/ πειθήνια και μηχανικά.
και γυρνάς. γιατί οι μελανιές σου ξεθώριασαν και έχεις τον άλλο ανάγκη να σου κάνει καινούριες.
αφού οι άνθρωποι μονο με έρωτα ζουν στ' αλήθεια, μέχρι τότε επιβιώνουν και περιμένουν.